فرهنگ و زندگی مادها
با حفریاتی که صورت گرفته است، تاکنون خانهی مادی – که از خشت خام ساخته میشد – کشف نگردیده است، ولی میتوان احتمال داد که در آن عهد همان خصوصیات ساختمانی را داشته که در دورانهای بعدی واجد آن بوده است. ویژگیهای مزبور در قبوری که در صخرهها حفر شده است نیز مشاهده میگردد، و آن عبارتست از ساختمان یک طبقهی قائم الزاویه، و در اکثر موارد دارای بام مسطح و دامنهای بر روی جلوخان، که بر ستونهای چوبی یا سنگی تکیه دارد. اینگونه بناها در نواح کوهستانی آسیای مقدم بسیار معمول و متداول بوده است. اما ظاهراً زندگی مردم نقاط دوردست غربی (جبال زاگرس) تحت تأثیر رسوم بابلیان قرار داشته است. مثلاً در سمت شرقی کوههای مزبور لباسهایی پوشیده میشد که در هزارهی سوم پیش از میلاد در بین لولوبیان معمول بود. روی نیمتنه و پیراهن آستین کوتاهی که تا زانو میرسید، پوستی افکنده آن را بر شانهی چپ استوار میساختند. گاهی هم پوست را از زیر کمربند رد میکردند. ثروتمندان در این مورد از پوست یوزپلنگ و مستمندان از پوست گوسفند استفاده میکردند. لباس مادیها و قبایل اتحادیهی ماد و مانتائیان بدینگونه بود. رسم افکندن پوست گوسفند بر شانه، تا امروز نیز در میان شبانان مناطق کوهستانی آذربایجان محفوظ مانده است. موها را با نوار سرخی میبستند و ریش را میتراشیدند. در نگارههای آشوری کلاه بلند نمدی با تاج که به زبان لاتینی تیاز نامیده میشد و مخصوص ساکنان ماد بود، دیده نمیشود. ولی از آنجا که کلاه مزبور در هزارهی سوم پیش از میلاد و در دوران هخامنشیان (سدههای ۶ تا ۴ پیش از میلاد) تداول داشته، بیشک در دوران موردنظر نیز مرسوم بوده است، پایافزار ویژهی ایشان، موزههایی نرم و نوک برگشته بود.
نظرات شما عزیزان: